การเดินทางขึ้นภูกระดึง

                                      

    "ภูกระดึง"เป็นเส้นทางเก่าแก่และได้รับความนิยมมากที่สุด นักท่องเที่ยวสามารถขึ้นเขาในเส้นทางนี้ได้ที่อำเภอภูกระดึง ณ ที่ทำการอุทยาน ในเส้นทางขึ้นจะมีบริเวณที่พักหลายช่วง โดยแต่ละช่วงจะเรียกว่า ซำ ซึ่งหมายถึงบริเวณที่มีน้ำขัง มักเป็นแหล่งที่มีสัตว์ป่ามาพักกินน้ำ ปัจจุบันนักท่องเที่ยวจะต้องผ่านทั้งหมด 7 ซำ ไล่ตามความสูง จากน้อยไปมากได้ดังนี้   

   

             

ซำแฮก คำว่า แฮก นักท่องเที่ยวทั่วไปมักล้อเลียนว่ามีความหมายถึงอาการหอบ (ซึ่งคนเรามักจะออกเสียง แฮกๆ) แต่ในความเป็นจริงแล้ว คำว่า แฮก นี้หมายถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในภาษาท้องถิ่น ระยะทางที่ต้องเดินจากที่ทำการไปยังซำแฮกยาวประมาณ 1 กิโลเมตร

ซำบอน หมายถึงบริเวณที่ต้นบอนขึ้นเยอะ ระยะทางที่ต้องเดินจากซำแฮกไปยังซำบอนยาวประมาณ 700 เมตร

ซำกกกอก หมายถึงบริเวณที่ต้นมะกอกขึ้นเยอะ ระยะทางที่ต้องเดินจากซำบอนไปยังซำกกกอกยาวประมาณ 360 เมตร

ซำกกหว้า หมายถึงบริเวณที่ต้นหว้าขึ้นเยอะ. ระยะทางที่ต้องเดินจากซำกกกอกไปยังซำกกหว้ายาวประมาณ 880 เมตร

ซำกกไผ่ หมายถึงบริเวณที่ต้นไผ่ขึ้นเยอะ ระยะทางที่ต้องเดินจากซำกกหว้าไปยังซำกกไผ่ยาวประมาณ 580 เมตร

ซำกกโดน ระยะทางที่ต้องเดินจากซำกกไผ่ไปยังซำกกโดนยาวประมาณ 300 เมตร

ซำแคร่ ระยะทางที่ต้องเดินจากซำกกโดนไปยังซำแคร่ยาวประมาณ     

      

โดยนักท่องเที่ยวจะต้องเริ่มจากที่ทำการไปยังซำแฮก และเดินขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงซำแคร่ ในแต่ละซำจะมีร้านค้าคอยให้บริการนักท่องเที่ยวเพื่อพักรับประทานอาหารหรือเครื่องดื่ม และห้องน้ำ โดยหลังจากซำแคร่ซึ่งเป็นซำสุดท้ายนักท่องเที่ยวก็ต้องขึ้นไปอีกประมาณ 1020 เมตร เพื่อเข้าสู่ยอดเขาในส่วนที่เรียกกันว่าหลังแป ทางที่จะขึ้นไปยัง ซำแฮก และ หลังแป จะเป็นเส้นทางที่มีความชันมากที่สุด หลังจากขึ้นถึงหลังแป นักท่องเที่ยวต้องเดินทางราบอีกประมาณ 3.6 กิโลเมตรเพื่อไปยังศูนย์บริการนักท่องเที่ยวบนยอดเขา เพื่อตั้งเต๊นท์หรือ ที่พักอาศัยอื่นๆ ณ จุดยอดเขานี้นักท่องเที่ยวจะสังเกตเห็นป่าสนมากมายเรียงรายกันตลอดทาง

 

             ใบเมเปิ้ลเมืองไทยต้องไปสัมผัสความสวยงาม ที่อุทยานแห่งชาติภูกระดึง

    

     อยู่ห่างจากศูนย์บริการนักท่องเที่ยว 2.3 กิโลเมตร เป็นผาที่มีลานหินกว้างขวาง เป็นผาสำหรับชมพระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตก ในระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์สามารถชมทิวทัศน์ภูผาจิตในเขตอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว ในช่วงต้นฤดูฝนจะมีดอกกระเจียวขึ้นเต็มทุ่งตามเส้นทางสู่ผาหมากดูก

     การเดินทางบนเส้นทางที่แสนทรหด ที่หลายต่อหลายคนพูดว่าถ้าหากหญิงชายที่เป็นคู่รักกัน ถ้าหากได้เดินทางไปมักจะต้องเลิกลากันไป อันนี้เป็นเรื่องจริงหรือไม่นั้นทางพวกเราไม่รู้หรอก เพียงแต่วันที่เดินทางไปนั้นหลายต่อหลายคู่เดินทางขึ้นภูกระดึงพร้อมพวกเรา ต่างบอกว่ามันอาจจะเป็นแค่บางคู่เท่านั้น ซึ่งสาเหตุที่เกิดขึ้นก็เนื่องมาจากการเดินทางที่ยากลำบาก และเหนื่อยล้า จนแสดงกริยาที่ไม่เหมาะสมออกมา จึงเป็นสาเหตุของการทะเลาะกันมากกว่า แต่ถ้าหากคู่ไหนได้ขึ้นภูกระดึงสำเร็จแล้ว ยิ่งทำให้จะรักกันมากกขึ้นกว่าเดิมซะอีก เพราะเส้นทางที่ขึ้นมานั้นจะต้องขึ้นเขาตลอดและเป็นเส้นทางที่ค่อนข้างทรหด ก่อนที่จะพบกันความสวยงามและประทับใจบนภูกระดึง

การเดินทางของชีวิต

    ในการเลือกเดินเส้นทางของชีวิตนั้น มีเส้นทางมากมายให้เลือกเดิน แต่บางคนก็ไม่สามารถเลือกทางเดินได้เอง ในทางเดินของแต่ละคนก็แตกต่างกันออกไป บางคนก็มีสุข บางคนก็มีทุกข์ ผสมกันไปตามชีวิตที่ว่า สุขกับทุกข์เป็นของคู่กัน เชื่อเถอะว่าไม่เคยไม่มีใครไม่เจอความทุกข์ แต่ก็ขึ้นอยู่กับเราอีกว่าถ้าเราเจอทุกข์แล้วเราจะทำอย่างไร ถ้าเราไม่ยอมแพ้เราก็จะสามารถผ่านทุกข์นั้นไปได้ และการเดินทางของชีวิตมิใช่มีเพียงต้องเดินหน้าเสมอไป บางครั้งเราก็อาจต้องถอยหลังบ้างเพื่อจะก้าวเดินไปข้างหน้าได้ยาวไกลขึ้น เป็นการถอยเพื่อจะก้าวต่อมิใช่ถอยเพื่อจะท้อหรือทอดวาง เพราะบางครั้งการขืนดึงดันที่จะก้าวต่อทั้งที่รู้ว่าอาจเกิดอันตรายจะมีประโยชน์อันใด การจะก้าวข้ามฝั่ง “สายน้ำชีวิต” ยามที่ไม่มีสะพานให้ก้าวข้าม บางครั้งเราอาจต้องยอมเดินย้อนถอยกลับไปเพื่อหาวิธีข้ามสู่อีกฟากฝั่งโดยใช้ “สะพานใจ” ในการเดินทางของชีวิตก้าวบางก้าวอาจจะช้าไปบ้าง  ข้างทางอาจไม่เป็นอย่างที่หวังไปทั้งหมด แต่อย่างน้อยเราก็ภูมิใจได้มิใช่หรือ ที่ขณะเวลาที่ผ่านไป เราได้สร้างคุณค่าด้วยสองมือ ของเราเอง ที่ความยิ่งใหญ่อยู่ที่ความทุ่มเทด้วยกายและใจ ที่ความสำเร็จอยู่ที่เราได้ลงมือทำด้วยความตั้งใจ เพียงอย่าหวั่นกังวลกับจังหวะที่เดิน  ว่าจะเหมือนหรือต่างจากใคร เพราะชีวิตย่อมก้าวไปด้วยจังหวะของเราเอง ..มิใช่หรือ 

  

.

"ช่วงหนึ่งในการเดินทางของชีวิต อาจจะดูมืดมิดไร้จุดหมายไปบ้าง

.

                           ถึงจะไกลแค่ไหนกับระยะทาง ก็ไม่เคยคิดจะปล่อยวางทิ้งมันไป
.

                           บางทีก็ต้องอยู่อย่างเหงา-เหงา บางทีก็เศร้า-เศร้า อยากจะร้องไห้
.

                          บางครั้งความสุขเข้ามาแล้วก็จากไป ไม่เคยเห็นมีอะไรที่แน่นอน.."

.

                           นี่แหละ..คือ "ชีวิต"