การเดินทางของชีวิต

    ในการเลือกเดินเส้นทางของชีวิตนั้น มีเส้นทางมากมายให้เลือกเดิน แต่บางคนก็ไม่สามารถเลือกทางเดินได้เอง ในทางเดินของแต่ละคนก็แตกต่างกันออกไป บางคนก็มีสุข บางคนก็มีทุกข์ ผสมกันไปตามชีวิตที่ว่า สุขกับทุกข์เป็นของคู่กัน เชื่อเถอะว่าไม่เคยไม่มีใครไม่เจอความทุกข์ แต่ก็ขึ้นอยู่กับเราอีกว่าถ้าเราเจอทุกข์แล้วเราจะทำอย่างไร ถ้าเราไม่ยอมแพ้เราก็จะสามารถผ่านทุกข์นั้นไปได้ และการเดินทางของชีวิตมิใช่มีเพียงต้องเดินหน้าเสมอไป บางครั้งเราก็อาจต้องถอยหลังบ้างเพื่อจะก้าวเดินไปข้างหน้าได้ยาวไกลขึ้น เป็นการถอยเพื่อจะก้าวต่อมิใช่ถอยเพื่อจะท้อหรือทอดวาง เพราะบางครั้งการขืนดึงดันที่จะก้าวต่อทั้งที่รู้ว่าอาจเกิดอันตรายจะมีประโยชน์อันใด การจะก้าวข้ามฝั่ง “สายน้ำชีวิต” ยามที่ไม่มีสะพานให้ก้าวข้าม บางครั้งเราอาจต้องยอมเดินย้อนถอยกลับไปเพื่อหาวิธีข้ามสู่อีกฟากฝั่งโดยใช้ “สะพานใจ” ในการเดินทางของชีวิตก้าวบางก้าวอาจจะช้าไปบ้าง  ข้างทางอาจไม่เป็นอย่างที่หวังไปทั้งหมด แต่อย่างน้อยเราก็ภูมิใจได้มิใช่หรือ ที่ขณะเวลาที่ผ่านไป เราได้สร้างคุณค่าด้วยสองมือ ของเราเอง ที่ความยิ่งใหญ่อยู่ที่ความทุ่มเทด้วยกายและใจ ที่ความสำเร็จอยู่ที่เราได้ลงมือทำด้วยความตั้งใจ เพียงอย่าหวั่นกังวลกับจังหวะที่เดิน  ว่าจะเหมือนหรือต่างจากใคร เพราะชีวิตย่อมก้าวไปด้วยจังหวะของเราเอง ..มิใช่หรือ 

  

.

"ช่วงหนึ่งในการเดินทางของชีวิต อาจจะดูมืดมิดไร้จุดหมายไปบ้าง

.

                           ถึงจะไกลแค่ไหนกับระยะทาง ก็ไม่เคยคิดจะปล่อยวางทิ้งมันไป
.

                           บางทีก็ต้องอยู่อย่างเหงา-เหงา บางทีก็เศร้า-เศร้า อยากจะร้องไห้
.

                          บางครั้งความสุขเข้ามาแล้วก็จากไป ไม่เคยเห็นมีอะไรที่แน่นอน.."

.

                           นี่แหละ..คือ "ชีวิต"